انتقام عارفانه

واقعی1.برای ناشر،مؤسسه و اداره‌ای، کتاب یا مقاله می نویسی و برای گرفتن حق تألیفت، بیشتر از اصل کار، رنج می کشی و آخرش به منظور حفظ اندک حرمت نفس باقی مانده ات از خیرش می گذری. در همان حال، ناگهان فردی، به تو دو پیشنهاد می دهد. یکی زیر عنوان «فلسفه نوجوانان»، برای فرزند او و همکارانش فلسفه تدریس کنی و دیگری نوشتن کتابی در یک موضوع انسانی و به نام خودت چاپ کنی. اولی را با اما و اگر و فرصت ندارم می‌پذیری و دومی را با کمال میل می‌قاپی. فرد محترم مبلغ تعهد دوم را در جا به حسابت می‌ریزد. حال تو در می مانی که این فرد آیا یک انسان نایاب است که دست طبیعت در هر قرن انتقام عارفانه...ادامه مطلب

مسائل بر دو نوع ­اند. برخی«علم»ی و برخی«انسان»ی­ اند. مسائل علمی را در علوم تجربی و مسائل انسانی را در علوم انسانی پی می­ گیرند. در هر دو  حوزه، یک رشته می­ آموزیم و سپس حل یک «مسئله»­ی معین را دنبال می­ کنیم و حاصل «تحقیق»­مان را در قالب رساله، کتاب و مقاله منتشر می کنیم. دو پرسش مهم: آیا برای تحقیق در«مسئله»هایی که دنبال می­ کنیم، آموختن زبان لازم است؟ در علوم تجربی آری و در علوم انسانی نه. آیا برای تحقیق در یک«مسئله» باید تنها به آموختن یک «رشته معین» بسنده کرد؟ در علوم تجربی آری و در علوم انسانی نه. برای پاسخ آشکارتر به  این دو پرسش،استدلال من با انتقام عارفانه...ادامه مطلب

فلسفه تحلیلی نزد فارغ التحصیلان ایرانی آشنا با کلام جدید و فلسفه غرب، به وضعی رقت بار رسیده است. وضع فعلی فلسفه تحلیلی در منابع به  زبان فارسی، بیشتر رقت انگیز است تا آگاهی بخش. فلسفه تحلیلی به زبان فارسی، بیشتر از سوی کلامیان و الهیات شناسان سنتی پرورانده می شود؛ آنان که اینک فرصت های مناسبی در اختیار دارند و می توانند با ساختن پاره های استدلالی به هم وصل شده، به آسانی راه نفس کشیدن حقیقت را ببندند. هر خواننده زیرک در مواجهه با آثار اینان، مطمئن می شود که تکیه داشتن بر عقل سلیم بهتر از خواندن اینگونه فلسفه هاست! باری اینان با تلفیق مباحث کلام جدید ب انتقام عارفانه...ادامه مطلب

این مضمون از ابوحامد غزالی( و بعد تکرار آن از سوی خیام و کسان دیگر) است که: حقیقت مشتاقان بسیار داشته و از میان خیل مشتاقان حقیقت اینان بیشتر از همه در پی ­اش دویده­ اند: فیلسوفان، شاعران، متکلمان و عارفان. خود غزالی به منظور دست یافتن به حقیقت و یقین مطلق، نبوغش را هزینه راه عارفان کرد و گرچه فلسفه و کلام هم در مشت او بود، اما در درگاه عارفان سر فرود آورد و انگار به آنچه می خواست دست یافت. ما امروزیان در مواجهه با این مضمون غزالی­ وار که حقیقت کجاست و در خانه و لانه کیست، چه موضعی داریم؟ یک پاسخ دو شاخه­ ای: اگر می خواهید مقهور نبوغ و سترگی هوش غزالی و دی انتقام عارفانه...ادامه مطلب

گزارش شده که ابن سینا بعد از ملاقات با ابوسعید ابوالخیر(طبق نقل سرگذشت نامه های صوفیانه) گفته است که «آنچه من می دانم او می بیند  وآنچه او می بیند، من می دانم». این عبارت استعاری که خلاف رویه روشن گویانه فیلسوفی چون ابن سیناست، و داستان­واره همراه آن را هر کس ساخته و گفته باشد، یک نتیجه جالب دارد: ابن سینا عارفان و کرامت ­سازان را دست انداخته است! گواه این برداشت اینکه  نقل داستان تنها از سوی مریدان ابوسعید صورت گرفته است. از طرفی دیگر باید گفت که حقیقت-تا جایی که امکان آشکار شدنش باشد- خود را به زبان عبارات و قصه­ های استعاری و چند پهلو  نمایان نمی کند انتقام عارفانه...ادامه مطلب